"ေရာက္တိ ေရာက္ရာ ေစတနာ"

 "ပထမဦးဆံုးေနနဲ႔ "ေစတနာ"၏ အက်ိဳးေက်းဇူးအေၾကာင္းေလးရဲ႕ ပံု၀တၳဳတိုေလးကို ရွာေဖြေရးသားလိုက္ပါတယ္ ...................."

   ပံု၀တၳဳတိုေလးကေတာ့..............   


    ေတာရြာတစ္ရြာ၌ သူဆင္းရဲ ထင္းေခြသမားတစ္ေယာက္ ရွိ၏။ထိုသူ၏ ဇနီးမွာ စိတ္သေဘာထားေကာင္း
မြန္သူၿဖစ္၏။ ထင္းေခြသမား လင္မယားသည္ တေန႔လုပ္တေန႔စား သာၿဖစ္၍ ဥပုသ္သီတင္းသီလမေဆာက္
တည္ႏိုင္ပဲ ရွိေခ်၏။ တေန႔သ၌ အခါရက္တစ္ရက္ႏွင့္ ၾကံဳၾကိဳက္၍ ဇနီးသည္က အနီးရွိၿမဳိ႕မွ တန္ခိုးၾကီးေစတီ
အား သြားေရာက္  ဖူးေၿမာ္ရင္း ဥပုသ္သီတင္း တည္ေဆာက္လိုသည္ဟု ခင္ပြန္းသည္အား ေၿပာ၏။ ထင္းေခြ
ေယာက်ာ္းက   "တို႔လင္မယား တေန႔လုပ္မွ တစ္ေန႔ စားရတာ၊   အူမ မေတာင့္လို႔     သီလမေစာင့္ႏိုင္ဘူး၊ မင္းကေရာက္ဖူး    ရွိေအာင္ လူၾကံဳ နဲ႔ ဘုရားဖူးလိုက္သြားေပါ့"   ဟုဆိုသၿဖင့္ ဇနီးသည္ လည္း   သေဘာ တူညီကာ လူၾကံဳ ေကာင္းသည္ႏွင့္ တန္ခိုးၾကီးေစတီ ဖူးေၿမာ္ ရန္ၿမိဳ႕သို႔လိုက္လာခဲ႔၏။
    ၿမိဳ႕ေပၚရွိ တန္ခိုးၾကီးေစတီသို႔ေရာက္လွ်င္ဘုရားရင္ၿပင္ေပၚမွ ရဟန္းတစ္ပါးထံတြင္   သီလယူၾကေလ၏။ သို႔ရာတြင္ ထင္းေခြေယာက်္ား၏ ဇနီးသည္မွာ သီလေပးမဆိုတတ္သၿဖင့္ " ဘုရား၊ ဘုရား " ဟူ၍သာႏူတ္မွ  လိုက္ဆိုရွာ၏။  ထို႔ေနာက္ ဘုရား ရင္ၿပင္ေတာ္၌ ရြာမွ ခ်မ္းသာၾကြယ္၀သူ ေၿမပိုင္ရွင္ သူေဌး  ကေတာ္ၾကီး ပုတီးစိတ္ေနသည္ကို ေတြ႔ရွိသၿဖင့္  မိမိလည္း ပုတီးစိပ္လိုေသာ ဆႏၵ    ေ ပၚေပါက္လာေလ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ သူေဌးကေတာ္ၾကီး ထံသို႔ကပ္ကာ  "သူေဌးကေတာ္ၾကီးရယ္ ပုတီးဘယ္လိုစိပ္ရမယ္ ဆိုတာသင္ေပးစမ္းပါ၊
က်ဳပ္လဲ ပုတီးစိပ္ခ်င္လို႔ပါ " ဟုဆို၏။  သူေဌး   ကေတာ္ၾကီးသည္ ဟန္ပန္    မ်က္ႏွာထားၿဖင့္ မၾကားသလို ၿပဳလုပ္ေန၏။ ထင္းေခြသမား ဇနီးသည္က ပုတီးစိပ္ သင္ေပးပါရန္ထပ္မံ ေၿပာၾကားမွ "   ညဥ္းတို႔က ပုတီး   
ေတာင္ မစိပ္တတ္ဘဲ ဥပုသ္ေစာင့္  ခ်င္တာကိုး၊  ရပါလိမ့္မယ္ ကုသိုလ္ေတြ "  ဟုေၿပာဆိုၿပီးမွ  " ဒီေလာက္ ပုတီးစိပ္ခ်င္ရင္ ေရာက္တိ ေရာက္ရာ ၊ေရာက္တိ ေရာက္ရာ လို႔ စိပ္ေပါ့ေအ့" ဟူ၍  ဆိုေလ၏။
    ထင္းေခြေယာက်္ား၏ ဇနီးသည္ လည္း သူေဌးကေတာ္ၾကီး သင္ၾကားေပးသည္ကို အဟုတ္ထင္မွတ္ကာ သဒၶါၾကည္ညိဳစြာၿဖင့္ " ေရာက္တိ ေရာက္ရာ ၊ေရာက္တိ ေရာက္ရာ" ဟူ၍  ေ ရရြတ္ကာ  ပုတီးစိပ္ေလ၏။ ထင္းေခြေယာက်္ား၏ ဇနီးသည္ ပုတီးစိပ္ေနသည့္ အနား၌ ေၿမတြင္းတစ္တြင္း  ရွိ၏။ ထိုေၿမြတြင္း၌  ေၿမြသူ
ေတာ္ေကာင္း ေနထိုင္၏။ ထိုေၿမြသူေတာ္ေကာင္းသည္ အခါရက္မ်ား၌ ဥပုသ္သီတင္းသီလ ေဆာက္တည္ၿပီး
မေကာင္းသူကိုပယ္၊ ေကာင္းသူကို ကယ္တင္ေလ့ရွိ၏။ ေၿမြသူေတာ္ေကာင္းလည္း ထင္းေခြေယာက်္ား၏ ဇနီးသည္ စိတ္သေဘာကို ႏွစ္သက္သေဘာက်၍ " ဒီ သူငယ္မေလးဟာ ရတနာ သံုးပါးကို အမွန္ၾကည္ညိဳ
ေလးစားသူ ၿဖစ္တယ္၊ ဒီလိုစိတ္ သေဘာေကာင္းတဲ႔သူမ်ိဳး ကူညီေလမွပဲ " ဟူ၍ ႏွလံုးသြင္းကာ ေၿမြတြင္းထဲရွိ
ေငြမ်ားကို ထင္းေခြေယာက်္ား ဇနီးသည္အနား၌ တစ္ခုစီ ပံုခ်ထားေလ၏။
     ထင္းေခြသမားဇနီးသည္လည္း  " ေရာက္တိ ေရာက္ရာ" ဟူ၍ မ်က္စိမွိတ္အာရံုၿပဳကာ ပုတီးစိပ္ေနရာမွ 
အဓိဌာန္ေစ့သၿဖင့္  မ်က္စိဖြင့္ၾကည့္လိုက္ရာ   ေငြပံုကိုေတြ႔ရွိ၍  အံ႔ၾသသြားေလ၏။ သို႔ေသာ္ " ထိုက္တန္လို႔ ရတဲ႔ေငြပဲ " ဟူ၍ ယူဆကာ ေငြပံုကိုယူၿပီး အိ္မ္သို႔၀မ္းသာ အားရစြာၿဖင့္ ၿပန္သြားေလ၏။
     ထင္းေခြေယာက်္ားဇနီးသည္ သတင္းကို ၾကားသိေလလွ်င္ ေၿမပိုင္ ရွင္ သူေဌးကေတာ္ၾကီးလည္း ေလာ
ဘေဇာတိုက္ကာ  ဘုရားသို႔သြားေရာက္၍  ထင္းေခြေယာက်္ားဇနီးသည္  ပုတီးစိပ္ခဲ႔သည့္  ေၿမြတြင္းအနီး၌ ထိုင္ေလ၏။ ထို႔ေနာက္ " ေရာက္တိ ေရာက္ရာ၊ ေရာက္တိေရာက္ရာ " ဟူ၍ မ်က္စိမိွတ္ဟန္ေဆာင္ၿပီး ပုတီး
စိပ္ေလ၏။  ေၿမြၾကီးလည္း "   ဒီေလာက္ ေလာဘေဇာတို္က္တဲ႔   မိန္းမၾကီး   လူ႔ၿပည္ထားလဲ ပိုေနမယ္ " ဟု သေဘာထားကာ ေပါက္သတ္လိုက္ရာ သူေဌးကေတာ္ၾကီးမွာ " ေရာက္တိေရာက္ရာ၊ ေရာက္တိေရာက္ရာ"
ဟူ၍ ေရရြတ္ရင္း အသက္ေပ်ာက္ရေလသတည္း။
           ေဆာင္ပုဒ္ေလးကေတာ့  -
                          ေစတနာတန္ခိုး

                          သဒၶါ တိုး

                          အက်ိဳးေပးမည္မွတ္။       
          " ကဲ ဒီပံု၀တၳဳတိုေလး ကေတာ့ ဒီေလာက္ပါပဲ ခင္ဗ်ာ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေၿမ႔ပါေစ.............."
                                                                                                          " ဖိုးသားေလး"

Posted in: ဝထၳဳတိုေလးမ်ား